Heraldyka

W związku z coraz częściej pojawiającymi się przypadkami używania symboli gminy, a w szczególności publikowania herbu Gminy Czudec na portalach społecznościowych przypominamy, że zasady używania herbu, flagi, bannera oraz pieczęci zostały ustalone uchwałą Rady Gminy Nr XL/282/2005 z dnia 28 października 2005 r.

Gdzie: godło w postaci muru i dwóch wyższych blankowanych wież i jednej niższej, widnieje w polu pieczęci rajców miasta Czudec. Najstarsze odciski pieczęci miejskiej przyłożone są do dokumentów pochodzących z 2 połowy XVI wieku. Legenda pieczęci: „SIGILLVM CONSVLVM OPPIDI CZVDECZ”. Prawdopodobnie tłok pieczętny wykonany został niedługo po lokacji miasta Czudec w roku 1461. Odciski tej pieczęci oraz pieczęci alternatywnych o prawie identycznym znaku napieczętnym i legendą, spotykamy jeszcze w latach osiemdziesiątych XVIII wieku. Tłok pieczętny jednej z nich zachował się do dnia dzisiejszego (legenda: SIGILLUM * CONSULUM * OPPIDI * CZUDEC *). Znak napieczętny to niewątpliwie kształt czudeckiego zamku, którego początki sięgają IX wieku (wiślański gród ziemno-drewniany). W okresie wczesnopiastowskim (XI — 1 poł. XIV wieku) był to gród ziemno-kamienno-drewniany), gruntownie przebudowany i rozbudowany w okresie kazimierzowskim na z prawdziwego zdarzenia twierdzę kamienno-ceglaną. W tym stanie zamek przetrwał do 2 połowy XVI wieku, kiedy to rezydent zamku — Stanisław Strzyżowski (herbu Gozdawa) w trakcie prac remontowych, przebudował go w stylu renesansowym (m.in.: blanki w kształcie attyk). W czasie najazdu Tatarów w roku 1624 został poważnie uszkodzony, a w trakcie ataku wojsk księcia siedmiogrodzkiego Rakoczego w roku 1657 — splądrowany i spalony. Ruiny zamku rozebrano w ostatnim dziesięcioleciu XVII wieku.